Om de burger te kunnen raken moet u hem verrassen en daarvoor moet u wellicht uzelf verrassen. Met onverwachte samenwerkingsvormen en door te verleiden, bijvoorbeeld. Laat u inspireren door criminaliteit(preventie).
‘Algemene tips voor alle Nederlanders over inbraakpreventie gaan het ene oor in, het andere oor uit’, stelt misdaadeconoom Ben Vollaard in zijn column in het blad van Vereniging Eigen Huis. Mensen zijn pas bereid maatregelen te nemen als het gevaar dichtbij komt. Vollaard adviseert gemeenten om bij communicatie over inbraakpreventie in te spelen op persoonlijke en sociale drijfveren: geef recente inbraakslachtoffers beveiligingsadvies, verspreid ‘besmettingsbrieven’ in een straat waar is ingebroken, laat bewoners zien hoe hun huis is beveiligd in vergelijking met dat van de buurman.
Vollaard’s gedachtegoed is waardevol. Het is belangrijk om de burger aan te spreken met de juiste informatie op het moment dat hij er (onbewust) mee bezig of op zoek naar is. Zelfs criminaliteit is tot een zeker moment een ver-van-mijn-bed-show; laat staan een onderwerp als gemeentelijke dienstverlening aan de burger. Dat is per definitie veel minder ingrijpend voor de burger dan het risico van een woninginbraak; met een bijbehorende lagere interesse. En dus met een nog grotere uitdaging voor de gemeente.
Om de burger te kunnen raken moet u hem verrassen en daarvoor moet u wellicht uzelf verrassen. Voorbeeld: heeft u er ooit aan gedacht om nauw samen te werken met makelaars, om op die manier het aantal digitale verhuisberichten een boost te geven? Of met verhuurders van studentenkamers in uw stad? Studenten verhuizen toch net wat vaker dan gemiddeld en het nalaten om deze verhuizing door te geven vormt daarbij wellicht een probleem. Als je als student dan echter via je verhuurder verneemt dat het heel snel online kan en dat je er zelf ook baat bij hebt om juist ingeschreven te staan…
Deze vorm van samenwerken vraagt om een fundamenteel andere houding en werkwijze van bedrijfsleven en gemeente. Juiste persoonsgegevens in de BRP zouden daarbij niet enkel de verantwoordelijkheid van de overheid en de burger zelf moeten zijn.
In een aantal gevallen is verleiden tot samenwerken relatief gemakkelijk. Bij de (digitale) aangifte van overlijden werkt de gemeente nauw samen met de uitvaartverzorgers. In het geval van (digitale) aangifte geboorte wordt er opgetrokken met een ziekenhuis. Het belang van beide publiek-private samenwerkingen is gelegen in de meerwaarde die de samenwerking voor alle betrokken partijen oplevert: tijd- en geldbesparing voor de uitvaartverzorger en een beter gewaardeerde dienstverlening voor het ziekenhuis.
Een vanzelfsprekende verbinding tussen de gemeente en een makelaar of verhuurder is wellicht minder snel gelegd. De uitdaging is om synergie aan te brengen in deze agenda’s. Hoe kan de samenwerking zo worden vormgegeven dat partijen beide het belang inzien? Laat het bedrijfsleven in de bestuurdersstoel plaatsnemen in plaats van op de achterbank.
Werkt u bij een durfgemeente en heeft u het lef om voorbeelden van uw verleidingstactieken te delen? Bent u een durfgemeente en stapt u binnenkort over naar digitale dienstverlening? Zorg dan ook dat u tijdig nadenkt over verleiden, marketing en effectievere communicatie met de burger. Er zijn vele goede voorbeelden te vinden en ik zal het niet nalaten om op zoek te gaan naar meer voorbeelden en deze met u te delen in mijn volgende blogs. Want waarom zouden we steeds het wiel opnieuw uitvinden?!
‘Klanten wil ik steeds opnieuw op een creatieve wijze verrassen.’
Sanne van der Zanden, Programmamanager
